Demokracja – królowa ustrojów wybrała na przewodniczącego Sojuszu Lewicy Demokratycznej szefa partyjnych władz na Mazowszu – Włodzimierza Czarzastego. Pierwsza tura to wybory powszechne członków partii natomiast drugi etap to wybór delegatów. Trzecie miejsce w wyborach powszechnych zdobył Krzysztof Gawkowski, reprezentujący młodsze pokolenie lewicowych działaczy. Do drugiej tury przeszli wspomniany Włodzimierz Czarzasty oraz Jerzy Wenderlich.
Część młodszych działaczy partii w tym radnych Sojuszu deklaruje odejście z SLD.
Jasno widać, że większość działaczy postawiła na starsze pokolenie przywództwa, na zamknięcie się sojuszu na jednoczenie lewicy i przekreślenie postawienia na nowe otwarcie.
Lewica wycofuje się przynajmniej tak to wygląda z postawienia na młodych członków popierających zjednoczenie lewicy. Inna sprawa, że młodsze twarze zjednoczonej lewicy nie dały jej spodziewanego zwycięstwa. Mam tu na myśli Magdalenę Ogórek – kandydatkę na prezydenta oraz Barbarę Nowacką prowadzącą zjednoczoną lewicę do październikowych wyborów parlamentarnych.
Mimo iż zjednoczona lewica zdobyła milion czterysta tysięcy głosów to nie weszła do parlamentu.
Dziś nie mówi się czy też nie przypomina raczej o tym, że Włodzimierz Czarzasty był zamieszany w tak zwaną aferę Rywina. Któż przecież może i któż powinien pamiętać dzisiaj takie rzeczy zwycięzcy, gdy nawet koledzy partyjni tego nie pamiętają lub pamiętać nie chcą? Czyż ocenia się zwycięzców.
W cień odchodzi Leszek Miller przewodniczący Sojuszu, były premier, twórca wielkiego zwycięstwa SLD z 2001 roku, to on wprowadził Polskę do Unii Europejskiej.
Warto też tu przypomnieć, że wielkie zwycięstwo z 2001 roku nie dało SLD samodzielnych rządów a Miller zdobył większe poparcie niż PIS dzisiaj. Ale takie są reguły demokracji. Jak się wybrało reguły gry ordynacji większościowej to trzeba według nich grać.
Z całą pewnością lewica jest bardzo potrzebna na polskiej scenie politycznej i trzeba mieć nadzieję, że Włodzimierz Czarzasty nie zamknie swojego ugrupowania w hermetycznej postkomunistycznej szufladce.
Potrzebna jest Polsce prawdziwa europejska lewica z myśleniem socjalnym. Potrzebna jest także lewica laicka, bo wiele haseł lewicowych czy też lewicy socjalnej zawłaszczył PIS. Dla równowagi bardzo na scenie politycznej potrzebna jest lewica laicka. Potrzebna jest ona także Kościołowi, bo rozdział pomiędzy państwem a kościołem jest także kościołowi bardzo potrzebny w dłuższej i perspektywicznej perspektywie.
Reasumując Wałęsowskie wspieranie lewej nogi jest wciąż ważne potrzebne i aktualne.
